maandag 26 mei 2014

IEMES-week 4


Het is zover, de laatste IEMES-week van het jaar is nu alweer geweest. De afgelopen week heb ik kunnen genieten van de gastcolleges van respectievelijk Roy Grünewald, die de kracht van storytelling presenteerde, Eric Corton, die als gastdocent van het jaar zijn 3e verschijning maakte en dit keer vertelde over zijn verleden bij de theateracademie in Maastricht, John van de Molengraft, een oud-IEMES-student die door zijn stage bij de NOS is gaan werken en ons een kijkje achter de schermen gaf van het leven van een producer van het NOS-Journaal, Eddy Zoey, die heel eerlijk sprak over hoe het er in de échte entertainmentwereld aan toe gaat en tot slot het duo Joris Hoebe en Didi Koller, die een college gaven over transmedia-storytelling en wat dat precies inhoudt.

Het was over het algemeen een van de meest vermakelijke IEMES-weken, door leuke gastdocenten die gepassioneerd vertelden over hun vakgebied en ook op zo’n manier dat je er veel van kon leren.

Roy Grünewald.
De oerkracht van storytelling. Dat was de eerste zin van zijn presentatie. Storytelling, mits het goed wordt uitgevoerd, is een enorm sterke manier om een onvergetelijke indruk achter te laten op mensen. Hij vertelde op een boeiende, theatrale manier over hoe de manier waarop je een verhaal vertelt enorm van belang is. De manier waarop, de storytelling, kan een simpel verhaal een waanzinnige boost geven. Hij gaf zelf een voorbeeld waarbij hij zei: “Ik ga jullie nu een verhaal vertellen dat jullie nooit gaan vergeten, voor de rest van je leven.” Een ambitieuze taak in een zaal vol met studenten die veel alcohol drinken en al het leerwerk uitstellen tot de laatste minuut waardoor het langetermijngeheugen niet meer ongerept is, maar ik denk toch dat het hem gelukt is. Het verhaal dat hij vertelde ging over een situatie waarin hij verzeild raakte tijdens een reis naar zijn land van herkomst, Indonesië. Ik zal het verhaal niet compleet herhalen, maar als ik dit later teruglees en denk ‘wat was dat nou ook alweer?’ dan ging het over een landschapschilder met een kapmes die heel lief aanbood om meneer Grünewadl voor het donker mee terug te nemen naar de bewoonde wereld.

Het was een goede presentatie, maar wat ik jammer vond was dat het voornamelijk de basics waren van storytelling. Meneer Grünewald heeft iedereen laten zien wat storytelling voor effect kan hebben, maar daar was ik me persoonlijk eigenlijk wel al van bewust, ik hoopte op een klein beetje meer diepgang, niet per sé het ‘Wat’ maar meer het ‘Hoe’ gedeelte van storytelling. Als hij een docent zou zijn, zou ik snakken naar zijn volgende les en mede door dit gastcollege kijk ik dus erg uit naar het komend studiejaar waarin Storytelling een vak wordt.

Eric Corton.
Tijdens zijn 3e en laatste gastcollege heeft Eric (ik mag nu Eric zeggen) geen grote verrassingen gebracht. Persoonlijk ben ik naar al zijn drie seminars geweest en in mijn ogen heeft hij het belangrijkste gedeelte al in zijn eerste seminar gezegd. Hij had het wel over zijn verleden op de theateracademie in Maastricht, waar ik toevallig over heb nagedacht om naartoe te gaan voordat ik de beslissing had genomen om voor CO IEMES te kiezen. Hij had het over zijn ambities in het acteervak, zijn tattoos, maar voornamelijk ging het over zijn website Cortonville. Hij vertelde over hoe het begon, wat het inhoudt en waarom ze bepaalde keuzes hebben gemaakt, bijvoorbeeld door bepaalde, goed betalende sponsoren af te wijzen omdat anders de hele website volgestampt zou worden met advertenties en dergelijken, terwijl ze dat imago willen vermijden.

Het gastcollege van Eric was leuk omdat hij een toffe peer is, om het zo maar even uit te drukken. Maar veel meer dan ‘leuk’ was het niet echt. Niet dat ik hem iets kwalijk neem, want hij heeft me absoluut wel dingen geleerd, maar wel voornamelijk alleen in zijn eerste optreden als gastdocent.

John van de Molengraft.
John gaf een erg leuk college over zijn ervaringen bij de NOS. Hij gaf ons een kijkje achter de schermen en vertelde hoe zijn drukke werkleven eruit ziet. Het was voornamelijk interessant om te zien hoeveel impact een stage kan hebben op je carrière. John van de Molengraft is in zijn 3e jaar stage gaan lopen bij de NOS en heeft daar inmiddels een fulltime baan. Voor een eersterjaars zoals ik is het soms nog moeilijk om in te schatten wat je stage nou precies inhoudt en waar je moet zoeken en in welke mate het daadwerkelijk van belang is waar je terecht komt met je stageplek. Dit gastcollege heeft me geleerd dat je goed moet nadenken over wat je nou daadwerkelijk wil. Hij gaf handige tips over hoe je je gewenste stageplek het best kan krijgen (liever overdressed dan underdressed) en door dit soort dingen kan ik straks in jaar 3 een stuk zelfverzekerder op zoek gaan naar een stageplek.

Eddy Zoey.
Het mooie aan het gastcollege van Eddy Zoey vond ik dat hij zo direct is, hij windt geen doekjes om hoe het entertainmentwereldje in elkaar zit. Het was voor mij niets nieuws dat John de Mol liever geld verdient dan goeie televisieprogramma’s maakt, maar ik wist niet precies hoe dat in z’n werk ging. Eddy legde heel duidelijk uit hoe John de Mol zijn geld verdient en hoe dat ten koste gaat van bepaalde tv-zenders. Voor de rest is Eddy Zoey gewoon man die prettig is om naar te luisteren, maar moet ik toegeven dat ik verder weinig van hem geleerd heb in dit seminar.

Joris Hoebe en Didi Koller.

Na een ongemakkelijk begin van hun gastcollege vertelden Joris Hoebe en Didi Koller over hun werk bij Spektor, een bedrijf dat zich specialiseert in de nog vrij onbekende wereld van de transmedia-storytelling. Ze vertelden over het werk dat ze gedaan hebben voor de BNN-serie ‘Feuten’, hoe ze daarvoor een app gemaakt hebben waarin het ‘universum’ van de serie enorm wordt uitgediept en ook toegankelijk gemaakt wordt voor de kijkers. Persoonlijk vond ik het een heel interessant onderwerp, maar was duidelijk merkbaar dat de presentatoren niet heel erg ervaren waren op het gebied van presentaties geven, wat niets uitmaakt want zo kritisch ben ik niet! Maar alle gekheid op een stokje, ik denk serieus dat transmedia-storytelling een enorm mooie toekomst te wachten staat. Als je alleen al kijkt naar wat de ‘Feuten’-app teweeg heeft gebracht onder kijkers en ook hoeveel mensen in Amerika zich hebben laten zien en horen en mee hebben gedaan aan een soort van speurtocht voor de Batman film ‘the Dark Knight’, dan denk ik dat het fenomeen ‘transmedia-storytelling’ alleen maar groter en groter wordt en meer en meer zal worden toegepast in de toekomst. De presentatie heeft me dus enorm enthousiast gemaakt over storytelling überhaupt, en dan met name transmedia-storytelling.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten